Over de lente gesproken.
Wauw wat heerlijk, naar buiten allemaal !!!
Darius Milhaud (Frankrijk, 1892-1974) schreef ‘Le Printemps’ opus 18. Onlangs speelde ik het met een violiste. Wat een prachtig kabbelend melodietje. En dan die jazzy pianopartij, lekker contrasterend op de achtergrond. Hij deed het anders dan zijn tijd- en landgenoten. Niet te ingewikkeld zodat het toegankelijk is voor iedereen. Luister eens hoe onze vriend Jacques het speelt.
Over vioolconcerten gesproken.
Weekje Oostenrijk achter de rug. Lekker gerelaxed en van de sneeuw genoten. Ik moest denken aan de Poolse componist Mieczysław Karłowicz (1876-1909) die zich o.a. liet inspireren door mystieke ervaringen die hij zei te ervaren in het Tatra gebergte. Leuk is dat hij een van de eersten was die een fiets in zijn bezit had. Op 33-jarige leeftijd overleed hij aan de gevolgen van een skiongeluk. Luister eens naar zijn vioolconcert. Waarom altijd maar Tsjaikovski, Bruch en Sibelius in de concertzalen vraag je je dan af ? En dan die meneer Kulka, wat een heerlijk toon!
Over oorlog gesproken.
Sergej Prokofjev (Rusland, 1891-1953) componeerde drie van zijn pianosonates tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn bekend geworden als de zgn. oorlogssonates. Toen Duitsland in 1941 de Sovjet-Unie aanviel versoepelde Stalin de artistieke beperkingen voor componisten en andere artiesten. Prokofjev kreeg een ‘tijdelijke’ vrijheid om zijn eigen stem te uiten. De composities uit die tijd zijn doordrenkt met ironie en tragedie. Je kunt de oorlogssonates beschouwen als een reflectie van de componist op een wereld in oorlog. Onder de oppervlakte klinkt een persoonlijke kritiek op Stalins meedogenloze en onderdrukkende heerschappij. Sonate nr. 7 (ook wel “Stalingrad”) werd voltooid in 1942 en werd het jaar daarop voor het eerst uitgevoerd door Sviatoslav Richter.
Bron: classicalconnect.com
